تاریخچه مختصر و عجیب بارکد

درس دیگری که UPC به ما آموخت، این است که ردیابی ID (کد شناسایی) منحصربفرد و سریالی محصولات مصرفی یک طرفه ، ضرورتی ندارد. در واقع، نیازی نیست که هر جعبه غلات را در یک جعبه یا روی یک پالت به طور منحصر به فرد شناسایی کنید.

صرف نظر از عدم ردیابی دارایی های سریالی، مزایای بارکد در سوپرمارکت ها بسیار زیاد است:

• اسکن بارکدها سرعت تسویه حساب را بسیار افزایش داده و باعث می شود فرایند خرید سریع تر به انجام رسد.

• تسویه‌حساب سریع‌تر، فروشگاه را قادر می‌سازد تا با استفاده از کارمندان کمتر به مشتریان بیشتری خدمت کند.

• بارکد دقت فرآیند پرداخت را بهبود بخشید و سرقت و کلاهبرداری را بسیار کاهش داد. یک کامپیوتر پایگاه داده ای را نگهداری می کرد که کدهای UPC را با قیمت ها ذخیره می کرد. مشتریان متقلبی که برچسب قیمت را با برچسب های محصولات ارزان قیمت جایگزین می کردند، ناکام می ماندند. اگرچه هنوز در فروشگاه‌هایی که همچنان از برچسب‌های قیمت علاوه بر بارکد استفاده می‌کردند، اختلاف بین برچسب و قیمت اسکن‌شده مندرج در صندوق فروش فراوان بود. این موضوع در نهایت باعث شد تا فروشگاه‌ها تا حد امکان قیمت را مستقیماً روی محصولات درج نکنند.

• بارکدها فروشگاه را قادر می سازند تا بر اساس محصول و دسته بندی، فروش را در زمان واقعی نظارت کند. آن‌ها می‌توانستند گزارش‌هایی در مورد اینکه چه چیزی، با چه نرخی به فروش می رسد، ایجاد کنند.

• این امر پایش سریع تر موجودی کالاها و سفارش مجدد با دستگاه های سفارش گیر دستی را میسر کرد.

• بارکد تشخیص خودکار کوپن تخفیف را فعال کرد – رایانه می داند چه چیزی خریداری شده است و آیا کوپن تخفیف (که دارای بارکد نیز است) معتبر است یا خیر.

• با تغییر یک ردیف در پایگاه داده، می توان تغییرات فوری قیمت را فعال کرد. قبلاً، یک کارمند باید محصول را از قفسه‌ها خارج می‌کرد، برچسب‌های قیمت قدیمی را هر هفته از روی صدها کالا جدا می‌کرد، برچسب‌های قیمتی جدید را چاپ کرده و می چسباند و دوباره به قفسه‌ها بر می گرداند.

متأسفانه، سوپرمارکتی که من در آن کار می کردم، فناوری بارکد را به کار نگرفت و من به عنوان یک صندوقدار، وظیفه داشتم که به صورت دستی قیمت هر کالایی را که مشتری خرید می کرد، کلید می زدم. تجربه من نهایتاً این بود که ورود دستی داده ها هم خسته کننده و هم مستعد خطاهای انسانی است